Το ξεκίνημα μιας καινούργιας ημέρας
είναι σαν μια αρχή γεμάτη ελπίδα για
το αύριο περνάμε δύσκολους καιρούς
δεν πρέπει να χάνουμε την αισιοδοξία
η προσπάθεια για μια καλλίτερη ζωή
είναι αυτή την στιγμή το όνειρο μας
που δεν πρέπει να χαθεί οι δυσκολίες
είναι μεγάλες τα προβλήματα πολλά
αλλά δεν πρέπει να χάσουμε την μάχη
έχουμε έναν αγώνα ζωής και να τον
κερδίσουμε όλοι μαζί με αλληλεγγύη
με σεβασμό και αγάπη και φιλία.
Ελένη Ανουσάκη Μάρτιος 2018
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μάκρυνες γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Φθινόπωρο ήρθε γεμάτο από γεγονότα για την Χώρα μας
νοιώθω μια παράξενη μελαγχολία μαζί με ένταση όλοι είναι
οργισμένοι φωνάζουν και κανείς δεν τους ακούει σαν να έχουμε
ισοπεδώσει την ψυχή μας .Αληθινά τι θα γίνει πως θα ζήσουμε
είμαστε περικυκλωμένοι από παντού πως φτάσαμε εδώ ;
Υπάρχουν απαντήσεις και ευθύνες ξεχάσαμε τις λέξεις ΒΟΛΕΥΤΉΚΑΜΕ
μείναμε αδρανείς εφησυχάσαμε κρυφτήκαμε πίσω από τα κόμματα
και τις λέξεις και φτάσαμε να γίνουμε απαθείς να περιμένουμε από
τα ΜΜΕ να μας δώσουν κατεύθυνση
ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ
έχουμε μια μικρή ευκαιρία ακόμα Να Αντισταθούμε να δούμε την
Ζωή μας Κατάματα .και να Αγανακτήσουμε να πολεμήσουμε την
φθορά την ισοπέδωση και να ξαναβρούμε την ΧΑΡΑ και την ΕΛΠΙΔΑ
ΑΝΟΥΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ Οκτώβριος 2017-
Ελλάδα στο τέλος μιας εποχής που σφραγίστηκε
από μεγάλες νίκες των δημοκρατικών κομμάτων.
Εφερε μεγάλες αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων
έδωσε δυνατότητες και ευκαιρίες για μια ζωή
καλλίτερη γεμάτη από συναισθήματα έντονα
για τον αγώνα των ανθρώπων που κερδήθηκε.
Σήμερα ζούμε μια άλλη εποχή δύσκολη πικρή
γεμάτη από ανατροπές σε όλα τα επίπεδα
είμαστε σε ένα πολύ δύσκολο σημείο .
Η μεγάλη κρίση που έκανε της ζωής
μας αφόρητη με τεραστία προβλήματα
που μοιάζουν αξεπέραστα και φέρνουν
το λαό σε απόγνωση και τη χώρα σε
μαρασμό οι πολίτες απογοητευμένους
γεμάτους αγωνία για το αύριο .
ΑΝΟΥΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ ΑΘΗΝΑ 2017
Ποτὲ δὲ θὰ πειράξω
τὰ ζῶα τὰ καημένα,
μὴν τάχα σὰν ἐμένα
κι ἐκεῖνα δὲν πονοῦν;
Θὰ τὰ χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτὲ δὲ θὰ τ᾿ ἀφήνω
στοὺς δρόμους νὰ πεινοῦν.
Ἀκόμα κι ὅταν βλέπω
πὼς τὰ παιδεύουν ἄλλοι,
ἐγὼ θὰ τρέχω πάλι
μὲ θάρρος σταθερό,
θὰ προσπαθῶ μὲ χάδια
τὸν πόνο τους νὰ γιάνω
κι ὅ,τι μπορῶ θὰ κάνω
νὰ τὰ παρηγορῶ.
Τρεῖς βράχοι λίγα καμένα πεῦκα
κι ἕνα ρημοκλῆσι καὶ παραπάνω
τὸ ἴδιο τοπίο ἀντιγραμμένο ξαναρχίζει.
τρεῖς βράχοι σὲ σχῆμα πύλης, σκουριασμένοι
λίγα καμένα πεῦκα, μαῦρα καὶ κίτρινα
κι ἕνα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στὸν
ἀσβέστη. καὶ παραπάνω ἀκόμη πολλὲς φορὲς
τὸ ἴδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτὰ ὡς τὸν ὁρίζοντα
ὡς τὸν οὐρανὸ ποὺ βασιλεύει. Ἐδῶ ἀράξαμε
τὸ καράβι νὰ ματίσουμε τὰ σπασμένα κουπιά,
νὰ πιοῦμε νερὸ καὶ νὰ κοιμηθοῦμε. Ἡ θάλασσα
ποὺ μᾶς πίκρανε εἶναι βαθιὰ κι ἀνεξερεύνητη
καὶ ξεδιπλώνει μίαν ἀπέραντη γαλήνη.
Ἐδῶ μέσα στὰ βότσαλα βρήκαμε ἕνα νόμισμα
καὶ τὸ παίξαμε στὰ ζάρια. Τὸ κέρδισε ὁ μικρότερος
καὶ χάθηκε. Ξαναμπαρκάραμε μὲ τὰ σπασμένα μας κουπιά.
|
Ἄχ, καὶ νὰ γύριζαν, νά᾿ ρχονταν πίσω Ποτάμι ποὺ ἔτρεξε μὲς σὲ λιθάρια Ἄχ, καὶ νὰ γύριζαν νὰ διπλοζήσω, Μισὴ σοῦ χάρισα ζωὴ μονάχα.
|
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μάκρυνες γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
