
ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Είναι μια μοναχική εποχή μια παράξενη σιωπή
κυριαρχεί ενας κόσμος που ζητά κάθε μέρα να
μάθει τι συμβαίνει αληθινά παράξενη εποχή
δεν ξέρουμε που πάμε η κοινωνία δεν έχει πάρει
στα σοβαρά αυτήν την υπόθεση της πανδημίας
θλιβερή ατμόσφαιρα ολοι μας πρέπει να πάρουμε
την ζωή μας στα χέρια μας και να προσπαθήσουμε
να ξεπεράσουμε αυτή την κρίση να σεβαστούμε τον
διπλανό μας και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο .
νοιώθω οργή θλίψη και θυμό αυτή την εποχή.
Το ξεκίνημα μιας καινούργιας ημέρας
είναι σαν μια αρχή γεμάτη ελπίδα για
το αύριο περνάμε δύσκολους καιρούς
δεν πρέπει να χάνουμε την αισιοδοξία
η προσπάθεια για μια καλλίτερη ζωή
είναι αυτή την στιγμή το όνειρο μας
που δεν πρέπει να χαθεί οι δυσκολίες
είναι μεγάλες τα προβλήματα πολλά
αλλά δεν πρέπει να χάσουμε την μάχη
έχουμε έναν αγώνα ζωής και να τον
κερδίσουμε όλοι μαζί με αλληλεγγύη
με σεβασμό και αγάπη και φιλία.
Ελένη Ανουσάκη Μάρτιος 2018
Φθινόπωρο ήρθε γεμάτο από γεγονότα για την Χώρα μας
νοιώθω μια παράξενη μελαγχολία μαζί με ένταση όλοι είναι
οργισμένοι φωνάζουν και κανείς δεν τους ακούει σαν να έχουμε
ισοπεδώσει την ψυχή μας .Αληθινά τι θα γίνει πως θα ζήσουμε
είμαστε περικυκλωμένοι από παντού πως φτάσαμε εδώ ;
Υπάρχουν απαντήσεις και ευθύνες ξεχάσαμε τις λέξεις ΒΟΛΕΥΤΉΚΑΜΕ
μείναμε αδρανείς εφησυχάσαμε κρυφτήκαμε πίσω από τα κόμματα
και τις λέξεις και φτάσαμε να γίνουμε απαθείς να περιμένουμε από
τα ΜΜΕ να μας δώσουν κατεύθυνση
ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ
έχουμε μια μικρή ευκαιρία ακόμα Να Αντισταθούμε να δούμε την
Ζωή μας Κατάματα .και να Αγανακτήσουμε να πολεμήσουμε την
φθορά την ισοπέδωση και να ξαναβρούμε την ΧΑΡΑ και την ΕΛΠΙΔΑ
ΑΝΟΥΣΑΚΗ ΕΛΕΝΗ Οκτώβριος 2017-