Το  καλοκαίρι  ήρθε  γεμάτο από ομορφιές
υπέροχα δειλινά  της  αττικής  με χρώματα
και γέμισε με αισιοδοξία την ζωή μου .
Η Αθήνα τα βράδια λάμπει η βόλτα  στους
δρόμους της πόλης είναι μια ευκαιρία
να  έρθουν  στο νου μας τρυφερές αναμνήσεις.
Παντού βλέπω την μορφή της Μητέρας  μου
να με κοιτάζει με  αγάπη  με τα μοναδικά
μελιά  της  ματιά που πάντα με συγκινούσαν
είναι  παράξενο ακόμα δεν το ξεπέρασα ήταν
ένα τραγικό γεγονός ο θάνατος της ο χρόνος
 μετά τον θάνατο της μου λείπουν αφάνταστα
είναι  παράξενο ακόμα δεν το ξεπέρασα ήταν
πάντα ακούω την φωνή της α με καλεί ήταν
Σπάνιος Άνθρωπος όμορφη λαμπερή
Αχ Μαλένα  μου καλή θα σε Αγαπώ   πάντα.
Πήρα το δρόμο της επιστροφής περπατούσα
στους δρόμους της  πόλης και τα ματιά μου
είχαν  γεμίσει δάκρυα πόνου για τον αποχωρισμό.

Ελένη  Ανουσάκη